De Kostgangers over het gebruik van sounddesign in podcasts
De Kostgangers over het gebruik van sounddesign in podcasts
“All of us who do creative work, we get into it because we have good taste.” - Ira Glass
Muziekgebruik in podcasts op SoundCloud
Muziekrechten, er was een belangrijke vraag die ik nog eens moest voorleggen aan Buma/Stema. Daarop kwam van de week antwoord. Hoe simpel het kan zijn lees je hier:
International Podcast Day
Morgen 30 september is het International Podcast Day. Voor de 3e keer alweer. Er kleeft een trademark dingetje aan die naam wat mij een wenkbrauw doet optrekken. Onder de internationale sprekers ontdek ik geen grote namen. En Nederland staat ook niet in het lijstje met sprekers. Maar goeds, ik wilde het je wel even laten weten:
Verslag workshop de Kostgangers
Afgelopen zaterdag was ik aanwezig op het Festival van de Journalistiek. Het geheel stond in het teken van Innovatie. Aandacht voor de podcast mocht dus niet ontbreken. Zodoende kwam het duo Danielle Emans (sociaal psycholoog) en Geert van de Wetering (journalist en regisseur), oftewel de Kostgangers, aantreden voor een Workshop Podcasting. En dat vond ik 👍
Het duo maakt een podcast die qua sounddesign geïnspireerd is op die van Radiolab, de welbekende podcast uit New York. Het is een vorm waarbij men wat er gezegd wordt versterkt doormiddel van speciaal daarvoor ontwikkelde sounds.
De Kostgangers benadrukten dat de podcast zorgt voor een intieme luisterervaring. Zeker wanneer je met hoofdtelefoon op of earpods in luistert. En het vergt een grote dosis aandacht van de luisteraar. Je krijgt er diepgang in ruil voor terug.
Iemand uit het publiek vroeg op hoeveel luisteraars de Kostgangers per episode kan rekenen. Hoewel het niet 100% zuiver te meten is - zeiden ze zelf - houden ze het op zo'n 2000 tot 3000 luisteraars per aflevering. Zonder sponsor, hoewel ze wel sommige episodes in samenwerking met de NPO gemaakt hebben. VPRO OVT bijvoorbeeld. En op het moment van schrijven zijn ze bezig met een aflevering voor Radio Doc die 8 oktober uitgezonden zal worden.
Ze hebben geen sponsor en vinden het zoeken ernaar ook niet echt hun ding. Niet leuk want het geld hebben ze wel nodig aangezien ze zeeën van tijd in hun producties stoppen. Ik herken het. Het is op dit moment de frustratie van alle Nederlandse podcastmakers. De sponsoren hebben nog koudwatervrees om in podcasts te investeren. Dit in tegenstelling tot Fucked Up ‘and we don’t know our ass from a hole in the ground’ Trumpy Country waar de sponsoren wel met het grote geld staan te wapperen…
De Kostgangers maken soms in opdracht van bedrijven en organisaties podcasts. En houden soms een trainingsdag zoals 10 november aanstaande op stapel staat. Op die manier kunnen ze de boel wat beter bekostigen.
Iemand uit het publiek vroeg of je dure spullen nodig hebt om een podcast te maken. Volgens Geert valt dat behoorlijk mee want voor een paar honderd euro kun je een uitstekende audiorecorder kopen om interviews mee te doen. Editen kun je op het gratis programma Audacity of met Garageband op de Mac doen.
Ze lieten een fragment horen van de productie die ze voor Radio Doc aan het maken zijn: Mens Erger Je Niet. Een productie die zich afspeelt in Zeeuws-Vlaanderen. Een verhaal over mensen die zich aan hun medemens(en) ergeren. En dat ook uiten. De Kostgangers lieten een fragment horen, kaal zonder muziek en sounddesign. Aan het publiek de vraag wat men erbij zou doen. Vervolgens liet men het fragment horen met kleine aanvullende geluiden, straatgeluiden, een pen die op het papier krast. Het plaats de verhalen van de geïnterviewden in de plek of de gebeurtenis waarover men spreekt.
Aan het fragment werd ook muziek toegevoegd. Hiervoor hebben ze een componist ingehuurd. We hoorden een gitaartje met een tremolo effect, een twangy gitaartje zoals we die ook kennen uit Spaghetti Westerns. Het maakt het geheel wat luchtiger, lichtelijk komisch en cynisch.
Geert vertelde wel dat hij het lastig vindt dat hij verknocht raakt aan de muziek die hij er tijdelijk “onderlegt” als een tapijtje voordat hij het opstuurt naar de componist. Wat men een temp track noemt met de bijbehorende lock in, je hersens die de muziek als een perfect match gaan “zien”. Mij wel bekend. Het is voor componisten zoals ikzelf vaak juist lastig om zo'n uitgangspunt te hebben. Als iets werkt dan werkt het en is het heel lastig om iets te maken dat net zo goed werkt. Het oude klinkt immers vertrouwd en het nieuwe onbekend.
Zo'n aflevering van de Kostgangers is natuurlijk geen kwestie van ff een interviewtje doen en klaar. Hun werkwijze is een langdurig proces van passen en meten. Het levert een verhaal met een boodschap op dat qua storytelling en qua vorm en aankleding middels muziek en geluid in alle opzichten klopt. “Hoelang duurt het om 1 episode te maken?”, was een vraag die uit de zaal kwam. Volgens de Kostgangers kostte de laatste aflevering zo'n 2 maanden full time werk verspreid over een periode van zo'n 6 maanden.
Geduld hebben is voor het maken van een goeie podcast dus een essentiële eigenschap. En goed word je niet vanzelf. Daarom, tot slot, een misschien bekende maar nog altijd uiterst relevante quote van de grote van man die achter de podcast This American Life zit, Ira Glass:
Nobody tells this to people who are beginners, I wish someone told me. All of us who do creative work, we get into it because we have good taste. But there is this gap. For the first couple years you make stuff, it’s just not that good. It’s trying to be good, it has potential, but it’s not. But your taste, the thing that got you into the game, is still killer. And your taste is why your work disappoints you. A lot of people never get past this phase, they quit. Most people I know who do interesting, creative work went through years of this. We know our work doesn’t have this special thing that we want it to have. We all go through this. And if you are just starting out or you are still in this phase, you gotta know its normal and the most important thing you can do is do a lot of work. Put yourself on a deadline so that every week you will finish one story. It is only by going through a volume of work that you will close that gap, and your work will be as good as your ambitions. And I took longer to figure out how to do this than anyone I’ve ever met. It’s gonna take awhile. It’s normal to take awhile. You’ve just gotta fight your way through.
Dat was ’m weer. Tot volgende week!