De rol van muziek in podcasts

Speelt muziek een rol in podcasts? Duh, open deur, maar toch...

Lees de titel nog eens goed. De rol van muziek in podcasts. Jawel muziek speelt een rol. Het is een onzichtbaar karakter of hoort bij de ruimte waarin een gebeurtenis plaatsvindt. Of de muziek “kleeft” aan de spreker. Muziek kan de tijd aanduiden. Of aansluiten hebben bij het onderwerp waarover gesproken wordt.

In heel veel podcasts is muziek een soort vulling. Om de kaalheid wat te verbloemen. Om een overgang te maken naar iets anders. Maar je kunt er veel meer mee doen.

Muziek kan ook prima op de voorgrond treden. Dat wordt in deze oude (klassieker!) van Love + Radio op een hele mooie manier gedaan:

Die andere manier, muzikale achtergrondruis, is ook een prima rol. Als een soort lamp die de scene een beetje doet oplichten.

Ambient muziek is daar zeer geschikt voor. Deze muziek heeft geen structuur, geen overgangen van coupletten naar refreinen, het gaat maar door. Enorm handig voor variabele lengte "shots".

Het album Music for Airports van Brian Eno, een klassiekertje uit 1978, is prima te gebruiken om overheen te lullen. En dat bedoel ik niet denigrerend.

Je zou kunnen zeggen dat podcasting voortkomt uit de doorontwikkeling van popmuziek. Met name bij Love + Radio is dat klanktechnisch goed te merken. Een ander goed voorbeeld is de podcast Snap Judgement:

This is storytelling… with a BEAT!!

bron

Hip hop beats die vergezeld gaan van een goed verhaal. Als een soort rap die voor de verandering nu eens niet over bitches gaat...

Als we een beetje uitzoomen dan zien we dat het allemaal voorkomt uit onze orale traditie van het vertellen van verhalen. Een lied doet dat, een podcast ook. De podcast moet je zien als een moderne vorm van het vertellen van verhalen.

In podcasts worden alle moderne technieken ingezet. Muziek kun je in snelheid middels time-stretching veranderen zodat het beter aansluit bij het verhaal. Dit geldt voor de stemmen ook. Een poosje geleden nog heb ik in een edit iemand die te snel sprak iets vertraagd waardoor er meer lucht in het verhaal kwam. Ook de filtertechnieken die je in dance music veel hoort kun je prima toepassen in een podcast, hark ineens het laag of juist het hoog weg. En we passen low pass filters toe zodat de stem boven de muziek uitklinkt. We zetten een punt in het verhaal middels een knip in de audio terwijl we het staartje in de galm laten wegsterven.

Een podcast wordt net zo nauwkeurig voorzien van EQ, compressie, limiting, als een popsong. Ik denk dat het editen van podcasts een complexiteit heeft die te vergelijken is met het mixen van muziek en films.

Daarom is zeer uitgesproken gebruik van muziek en sound design ook zo belangrijk voor podcasts. Niet voor alle podcasts natuurlijk, maar de meer verhalende podcasts die echt een geluidservaring beogen te zijn. Het zijn deze podcasts die dankbaar gebruik maken van technologische ontwikkelingen.

De montage van deze podcasts leunt sterk op de mogelijkheden die de digitale softwaretechniek ons biedt. Het samen laten vallen van stemmen, geluiden en muziek kan hierdoor een geheel vormen dat lastig te duiden is, behalve dat de podcast een ervaring is die je in werkelijkheid met een gesprek niet kunt creëeren. Het is een gemanipuleerd gesprek. Geboetseerd in de studio. Artificieel.

En hopelijk zo lekker gemaakt, dat je hem op herhaling kunt beluisteren zodat hij telkens weer imponeert. De besten doen dat, bijvoorbeeld die van Love + Radio. Als een goed album, een goed boek, of als een goede speelfilm die op herhaling niets aan kracht verliest.